Iedereen kent dat gevoel van vroeger, in de speelgoedwinkel. Intense begeerte, maar ook keuzestress, met al het moois dat lonkt. Zo staan we verdwaasd om ons heen te kijken bij Carworld Classics. Het - fictieve - budget ligt rond de anderhalve ton en er mag een 991 mee huiswaarts; liefst iets heel speciaals. Na een paar rondes ‘zeven’, blijven een Targa 4 GTS en een Turbo S Cabriolet over, waarmee we alleen nog moeten afrekenen met dat laatste dilemma.
Wanneer je de snelweg A2 nabij het onderste puntje op de kaart verlaat, raak je eigenlijk al meteen in vakantiestemming. Zuid-Limburg, waar het bourgondische leven zich heeft genesteld tussen de heuvels en waar het binnenland als buitenland voelt. De A79 kruipt tegen de berg op en op enig moment krijg je, heel toepasselijk, het plaatsnaambordje Klimmen in het vizier. Dan heb je net even te laat geremd om de afslag Valkenburg te nemen en een halve minuut later aan te leggen bij Carworld Classics, dat zijn laatste maanden volmaakt in Valkenburg. Er is een verhuizing op til, naar een groter pand in Maastricht, langs de N590 naar Berg en Terblijt. Typisch een voorbeeld van ‘uit z’n jasje gegroeid’: de jong gebruikte Porsches, veelal 991’s, drukken op de huidige locatie bijkans de wanden eruit. Wij moeten ons hard achter
de oren krabben om een ander adres uit ons geheugen op te diepen met zo’n omvangrijke voorraad van deze modelserie. Laat maar, we weten het niet en kunnen ons beter druk maken om de missie van vandaag: de uitvoering selecteren die de kwalificatie ‘ideaal’ benadert. Die alle vakjes aanvinkt. Subjectief natuurlijk, maar het mag.
zetten. Kun je financieel net niet bij de bel? Blijf thuis en zoek een andere sportwagen of hobby. In dit paradijs raak je in een roes,
zeker aan boord van een Porsche 911, ongeacht welke generatie eigenlijk. Wij hebben ons oog laten vallen op de 991 en wel hierom: de 992 overstijgt - in de lekkerste uitvoeringen - het budget en de 997 neemt de verwende mens wel erg ver terug in het verleden. Niets mis mee, maar we zoeken een actuele auto met een dito uitstraling en afwerking, een geraffineerd rijgedrag en een scala aan hedendaagse comfort- en veiligheidsvoorzieningen.
zelfkastijding buiten beschouwing latend. Twee visies op een open rijbeleving, twee gradaties in flink wat extra punch, met in beide gevallen een cardanas die noordwaarts loopt en een transmissie met een dubbele koppeling.
op de wereld loslaat, bestelde de eerste eigenaar van dit spierwitte exemplaar zo’n vreselijk lekkere Aero-kit met subtiel spoilerwerk. Oef!
op de aanwezigheid van keramische remmen. Het enige systeem dat geoorloofd mag piepen, hoewel het dat bij deze Turbo S van Carworld Classics niet doet. Zoals bekend moet de boel even opwarmen om maximaal te kunnen presteren, maar daarna is de stopkracht zodanig dat je alles opboert wat je in het afgelopen etmaal hebt weggeslikt. Bereid een eventuele passagier grondig voor op een noodstop, anders krijg
je stokslagen. De 911 Targa 4 GTS met zijn onschuldig roodgelakte remklauwen laat zich qua vertragingscapaciteit trouwens ook niet onbetuigd en biedt een iets natuurlijker pedaalgevoel.
als bij alle soortgenoten ontstaat er een zekere mate van zuiging in het overkapte achtercompartiment. Tot pakweg 120 km/h valt het echt reuze mee, maar bij een rondje {Autobahnsturmen} zouden wij toch aanraden de zaak gesloten te houden. Bij de Cabriolet moet je in termen van snelheid wel echt helemaal losgaan om met een uitgedunde haardos huiswaarts te keren. Zelfs met de ramen omlaag houd je het goed uit, door de hoge taille en de diepe zit in de achttienvoudig verstelbare, adaptieve sportstoelen met geheugen. We treffen deze trouwens ook aan in de Targa, gehuld in hetzelfde zwarte leder, dat zich wijds over de deurpanelen en het dashboard uitstrekt. Enig elementair verschil: de alcantara stuurwielrand en pookknop bij de Turbo S Cabriolet, die zich als willige slachtoffers enorm laten beetpakken. Lekker racy!
bochtverlichting, een rijstrookwisselassistent, verkeerstekenherkenning, adaptieve cruisecontrol, snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging en voertuigtracking. De Targa troeft de Cabriolet dan nog af met vierwielbesturing en met een ravissante Burmester-geluidsinstallatie, hoewel het met de Bose-set in de Turbo S verre van behelpen is. ‘Gen 2’ oftwel de 991.2 bedient de moderne mensch met een internetrouter en Apple CarPlay.
de 911 Carrera Turbo S Cabriolet in zekere mate agieler aan dan de Targa 4 GTS, terwijl eerstgenoemde nota bene vierwielbesturing moet missen. Zelfs bij lage snelheden en hoe dat komt, kunnen we niet verklaren. Van de witte schicht gaat een bepaalde lichtvoetigheid uit, terwijl hij toch 65 kilogram meer weegt dan zijn tegenstrever. De auto’s liggen heus niet ver uiteen en een leek zou het geenszins opmerken, maar
ja, autojournalisten én Porsche-rijders ontwikkelen hier nu eenmaal een zesde zintuig voor. Dat beide sportwagens vol zelfvertrouwen en met speels gemak de bochten aaneenrijgen, hier op de glooiende lössgronden, zal voor niemand als een verrassing komen. Net zo min als dat de bliksemsnel schakelende PDK-transmissies zulk hoogbegaafd denkwerk verrichten dat de flippers achter het stuur gegarandeerd
nimmer slijtageplekken gaan vertonen.
deze 580 pk en 700 Nm sterke machine van een sportwagen naar een onvervalste supercar tillen. Hoe dat in de praktijk aanvoelt? Bizar. Buitenaards. Als een vrije val tijdens bungeejumpen, alleen dan horizontaal. Alles wordt licht in je en het bloed lijkt uit je hoofd weg te trekken. De turbo’s loeien het uit en de zes cilinders maken mokerslagen, terwijl je brein de krankzinnige versnelling haast niet kan verwerken. Het is bijna misdadig dat Porsche ervoor koos om het gaspedaal heel soepel te laten bewegen, waarmee alles aankomt op je
zelfbeheersing. Zoals gezegd: die verlies je, hier in Zuid-Limburg. Waarschijnlijk al in de showroom van Carworld Classics, waar we twee parels hebben gevonden die zelfs na een ochtend stoeien ons dilemma niet uit de weg ruimen. De ogen zeggen ‘Targa’, maar de sensatie van de Turbo S Cabriolet blijft nog lang nadreunen.
Meer informatie: www.carworldclassics.com
Wanneer je de snelweg A2 nabij het onderste puntje op de kaart verlaat, raak je eigenlijk al meteen in vakantiestemming. Zuid-Limburg, waar het bourgondische leven zich heeft genesteld tussen de heuvels en waar het binnenland als buitenland voelt. De A79 kruipt tegen de berg op en op enig moment krijg je, heel toepasselijk, het plaatsnaambordje Klimmen in het vizier. Dan heb je net even te laat geremd om de afslag Valkenburg te nemen en een halve minuut later aan te leggen bij Carworld Classics, dat zijn laatste maanden volmaakt in Valkenburg. Er is een verhuizing op til, naar een groter pand in Maastricht, langs de N590 naar Berg en Terblijt. Typisch een voorbeeld van ‘uit z’n jasje gegroeid’: de jong gebruikte Porsches, veelal 991’s, drukken op de huidige locatie bijkans de wanden eruit. Wij moeten ons hard achter
de oren krabben om een ander adres uit ons geheugen op te diepen met zo’n omvangrijke voorraad van deze modelserie. Laat maar, we weten het niet en kunnen ons beter druk maken om de missie van vandaag: de uitvoering selecteren die de kwalificatie ‘ideaal’ benadert. Die alle vakjes aanvinkt. Subjectief natuurlijk, maar het mag.
Levensgevaarlijke locatie
Sorry, wij zijn fijnproevers, muggenzifters en freaks, dus we strepen de reguliere Carrera’s en de S’en af. Een Coupé? Kan, maar een beweegbaar dak geeft een extra dimensie, zeker nu onze fantasie ons meeneemt over de wegen die door het Zuid-Limburgse heuvellandschap meanderen. Eigenlijk bevindt Carworld Classics zich op een levensgevaarlijke locatie, want maak een proefrit in de omgeving en je verliest je zelfbeheersing. Niet eens in termen van rijstijl, nee, je voelt je hand na afloop gewoon oncontroleerbaar die krabbelzetten. Kun je financieel net niet bij de bel? Blijf thuis en zoek een andere sportwagen of hobby. In dit paradijs raak je in een roes,
zeker aan boord van een Porsche 911, ongeacht welke generatie eigenlijk. Wij hebben ons oog laten vallen op de 991 en wel hierom: de 992 overstijgt - in de lekkerste uitvoeringen - het budget en de 997 neemt de verwende mens wel erg ver terug in het verleden. Niets mis mee, maar we zoeken een actuele auto met een dito uitstraling en afwerking, een geraffineerd rijgedrag en een scala aan hedendaagse comfort- en veiligheidsvoorzieningen.
Geen beperkingen
Goed, een 991 dus. Omdat we de zuiverheid van de natuur op onze zintuigen willen laten inwerken, hooguit verstoord door een gier- of bierlucht (er zitten wat brouwerijen in de omgeving), zetten we een Targa en een Cabriolet tegenover elkaar. Daarbij hoeven we ons niet te schikken naar beperkingen in motorisering, want Carworld Classics schotelt ons verschillende opties voor. Laat het dan minimaal een GTS zijn, die bij de evolutie van deze modelgeneratie naar 991.2 twee turbocompressors aangemeten kreeg en daarmee ongetwijfeld lekker de bult op geduwd wordt. PDK erbij, vierwielaandrijving en er kan een mens niets meer gebeuren, mits het wakend oog van Flitsmeister de bermen mag afspieden. Verpakt in een zilvergrijze Targa-koets moet dit ’m worden en de tegenspeler dient zich weldra ook aan: een Turbo S Cabriolet. Het non plus ultra op 911-gebied, de GT3-en GT2-versies voor circuitgebruik en/of voor lieden met een - prettige - neiging totzelfkastijding buiten beschouwing latend. Twee visies op een open rijbeleving, twee gradaties in flink wat extra punch, met in beide gevallen een cardanas die noordwaarts loopt en een transmissie met een dubbele koppeling.
Achtpotig monster
Wie helemaal week wordt van het typerende 911-silhouet, kan binnen dit duo niet om de Targa heen. Hij klopt esthetisch van A tot Z en wij beloven plechtig dat we niemand zullen uitlachen die hem zelfs fraaier vindt dan de Coupé. Hij lijkt met een paar gerichte pennenstreken als één geheel ontworpen, terwijl hij toch echt een afgeleide vormt van de gesloten variant, die altijd als vertrekpunt fungeert. Trouwens, je wilt deze halfopen 991 alleen al kopen om neer te strijken voor een vol terras in Valkenburg en daar de gasten te trakteren op het waanzinnige schouwspel dat de daktransformatie genereert. Druk op de onderste knop van de afstandsbediening en je laat een achtpotig monster ontwaken, dat zijn tentakels loom op en neer beweegt en ineens een heel andere gedaante aanneemt. In autojargon uitgedrukt veert de zachte kap over de rolbeugel met zijn tijdelijk geopende doorgeefluikjes heen en verdwijnt hij onder de panoramische achterruit, die vervolgens in zijn rustpositie terugkeert. Het lijkt ons best spannend om mee te maken voor kinderen die op de achterbank verblijven, waar zij door de schuinere rugleuning net wat aangenamer zitten dan in de Cabriolet.Controversieel
De naakte waarheid. Dat is het feit dat de volledig open 991 qua uiterlijke harmonie zijn meerdere moet erkennen in de Targa. Laten we vooropstellen dat de designers van Porsche voor een vrijwel onmogelijke taak stonden. Want als je het dak weghaalt, onderbreek je hoe dan ook de vloeiende lijn die bij de Coupé aan de voet van de A-stijlen begint en in één ononderbroken beweging naar de achterbumper loopt. Mogen we dan nog iets controversieels roepen? Wij vinden het ontwerp met de softtop omhoog zelfs beter in balans dan in de toestand waarvoor je deze carrosserievariant toch feitelijk koopt. Dringen we nu toch onze persoonlijke smaak aan iedereen op, dan kunnen we net zo goed melden dat de fysieke scheiding van de achterlichten bij de Turbo S Cabriolet - die bij de evolutie naar 991.2 de oude stijl behield - comfortabeler op ons netvlies ligt dan de streepvormige verbinding bij de Targa. Historisch klopt die rode brug, maar het effect heeft iets gekunstelds. Enfin, we zien de ingezonden brieven wel op de mat ploffen. Alsof zo’n Turbo S van zichzelf nog niet genoeg machtsvertoonop de wereld loslaat, bestelde de eerste eigenaar van dit spierwitte exemplaar zo’n vreselijk lekkere Aero-kit met subtiel spoilerwerk. Oef!
Stokslagen
Je hebt van die mensen die met veel akoestisch misbaar hun voeten vegen zodra ze ergens over de drempel gaan. Dat doet de Porsche 911 Carrera Turbo S Cabriolet (toch een hele mond vol) ook, tenzij je zo wijs bent om het hefsysteem op de vooras in werking te stellen. Van nature voelt deze sportwagen zich trouwens al verheven boven de vele inferieure rassen in het verkeer, alleen dan in figuurlijke zin. Dat bijt hij de wereld op niet mis te verstane wijze toe met zijn gele remklauwen, die iedereen met een gezonde algemene ontwikkeling attenderenop de aanwezigheid van keramische remmen. Het enige systeem dat geoorloofd mag piepen, hoewel het dat bij deze Turbo S van Carworld Classics niet doet. Zoals bekend moet de boel even opwarmen om maximaal te kunnen presteren, maar daarna is de stopkracht zodanig dat je alles opboert wat je in het afgelopen etmaal hebt weggeslikt. Bereid een eventuele passagier grondig voor op een noodstop, anders krijg
je stokslagen. De 911 Targa 4 GTS met zijn onschuldig roodgelakte remklauwen laat zich qua vertragingscapaciteit trouwens ook niet onbetuigd en biedt een iets natuurlijker pedaalgevoel.
Tornado
Inderdaad: de eerste meters zitten erop en daarmee komt een belangrijke conclusie bovendrijven, namelijk dat het gerief van dakloos toeren tot de grootste hoogte stijgt in de Cabriolet. Dat lijkt een open deur, maar we bedoelen ermee dat de wind juist mínder rond de schedels circuleert dan bij de Targa, waar de turbulentie bij snelwegtempo tornado-achtige vormen aanneemt. Oké, dat is zwaar overdreven. Maar netals bij alle soortgenoten ontstaat er een zekere mate van zuiging in het overkapte achtercompartiment. Tot pakweg 120 km/h valt het echt reuze mee, maar bij een rondje {Autobahnsturmen} zouden wij toch aanraden de zaak gesloten te houden. Bij de Cabriolet moet je in termen van snelheid wel echt helemaal losgaan om met een uitgedunde haardos huiswaarts te keren. Zelfs met de ramen omlaag houd je het goed uit, door de hoge taille en de diepe zit in de achttienvoudig verstelbare, adaptieve sportstoelen met geheugen. We treffen deze trouwens ook aan in de Targa, gehuld in hetzelfde zwarte leder, dat zich wijds over de deurpanelen en het dashboard uitstrekt. Enig elementair verschil: de alcantara stuurwielrand en pookknop bij de Turbo S Cabriolet, die zich als willige slachtoffers enorm laten beetpakken. Lekker racy!
Verre van behelpen
Een Porsche schaf je niet van je laatste centen aan, vandaar dat vrijwel iedere klant die een nieuwe mag configureren in meer of mindere mate ten prooi valt aan de verleidingskracht van de ellenlange optielijst. Carworld Classics zoekt de jonge occasions daarop uit, zoals overtuigend blijkt bij dit tweetal. We gaan er geen slaapverwekkende opsomming van maken, maar een paar deelnemers die op de presentielijst staan willen we toch noemen: stoelverwarming en -koeling, een garagedeuropener, een achteruitrijcamera, dynamischebochtverlichting, een rijstrookwisselassistent, verkeerstekenherkenning, adaptieve cruisecontrol, snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging en voertuigtracking. De Targa troeft de Cabriolet dan nog af met vierwielbesturing en met een ravissante Burmester-geluidsinstallatie, hoewel het met de Bose-set in de Turbo S verre van behelpen is. ‘Gen 2’ oftwel de 991.2 bedient de moderne mensch met een internetrouter en Apple CarPlay.
Agieler
Leg het ons maar uit. Dezelfde mechanische wielophanging en Porsche Vectoring Plus, dezelfde adaptiviteit in de PASM-schokdempers, dezelfde integrale aandrijving, dezelfde snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging en zelfs in beide gevallen Pirelli-banden, maar toch voeltde 911 Carrera Turbo S Cabriolet in zekere mate agieler aan dan de Targa 4 GTS, terwijl eerstgenoemde nota bene vierwielbesturing moet missen. Zelfs bij lage snelheden en hoe dat komt, kunnen we niet verklaren. Van de witte schicht gaat een bepaalde lichtvoetigheid uit, terwijl hij toch 65 kilogram meer weegt dan zijn tegenstrever. De auto’s liggen heus niet ver uiteen en een leek zou het geenszins opmerken, maar
ja, autojournalisten én Porsche-rijders ontwikkelen hier nu eenmaal een zesde zintuig voor. Dat beide sportwagens vol zelfvertrouwen en met speels gemak de bochten aaneenrijgen, hier op de glooiende lössgronden, zal voor niemand als een verrassing komen. Net zo min als dat de bliksemsnel schakelende PDK-transmissies zulk hoogbegaafd denkwerk verrichten dat de flippers achter het stuur gegarandeerd
nimmer slijtageplekken gaan vertonen.
Mes door je keel
Maak in generale zin nooit de fout om in een vergelijking tussen auto’s met onderling 130 pk verschil eerst de sterkste aan de tand te voelen. Vanuit die wijsheid geven we eerst de 911 Targa 4 GTS de sporen, gezegend met een drieliter biturbomotor. Niet van die tamme compressortjes, maar actieve baasjes die flink beginnen te pompen zodra de naald van de toerenteller de 3.000 tpm passeert. Dan gaat deze Porsche stevig, héél stevig van acquit en blijft hij sleuren, totdat zijn piek van 450 pk zwaarder gaat wegen dan het hoogste koppel van 550 Nm, dat bij 2.150 tpm al vrijkomt. Ondertussen wordt de boel danig overstemd door het geschreeuw van de hoogwaardige aftermarketuitlaat onder de Turbo S Cabriolet voor ons. Eerlijk waar, dat snijdt als een mes door je keel. Hoe moet de man aan boord van deze beul zich voelen? Dat zullen we zo dadelijk weten, na de overstap, waarop we ons rustig mentaal proberen voor te bereiden. Iets wat eigenlijk niet kan.Bungeejumpen
Tijdens feestjes hoef je echt niet op een fluistertoon te verkondigen dat je Porsche 911 Targa 4 GTS in 3,7 seconden van 0 naar 100 km/h beukt en pas bij 306 km/h het gevecht met de luchtweerstand verliest. Indrukwekkende cijfers, tenzij je de pech hebt dat de eigenaar van een Turbo S Cabriolet toevallig tot hetzelfde gezelschap behoort. Dan blijven 3,0 seconden en 330 km/h bij iedereen hangen; waarden diedeze 580 pk en 700 Nm sterke machine van een sportwagen naar een onvervalste supercar tillen. Hoe dat in de praktijk aanvoelt? Bizar. Buitenaards. Als een vrije val tijdens bungeejumpen, alleen dan horizontaal. Alles wordt licht in je en het bloed lijkt uit je hoofd weg te trekken. De turbo’s loeien het uit en de zes cilinders maken mokerslagen, terwijl je brein de krankzinnige versnelling haast niet kan verwerken. Het is bijna misdadig dat Porsche ervoor koos om het gaspedaal heel soepel te laten bewegen, waarmee alles aankomt op je
zelfbeheersing. Zoals gezegd: die verlies je, hier in Zuid-Limburg. Waarschijnlijk al in de showroom van Carworld Classics, waar we twee parels hebben gevonden die zelfs na een ochtend stoeien ons dilemma niet uit de weg ruimen. De ogen zeggen ‘Targa’, maar de sensatie van de Turbo S Cabriolet blijft nog lang nadreunen.
Meer informatie: www.carworldclassics.com